امان از

امان از چشماي به ظاهر مهربون
امان از سادگي هاي دلمون
امان از حرفايي كه باورمون شد
امان از ما، امان از عشقمون

امان از دستاي گرم و دل سرد
امان از اون كه ما رو اينجوري كرد
امان از حسرت حرفي كه نگفتي
امان از چيزايي كه گفتيم و گوش نكرد


امان از ما


امان از عشقايي كه فراموش شدن

امان از شعله هايي كه خاموش شدن
امان از شبايي كه بيدار نشستي
امان از چشامون كه به ستاره بستي

امان از نامه هايي كه پاره كردي
امان از حقيقتي كه باور نكردي
امان از شعرايي كه گفتيم و نخوندي

امان از اونايي كه رفتن و ما كه مونديم


امان از ما


همه درگير يه درديم
هزار بار ازعشق توبه كرديم
راهي كه رفتيم و بن بست بود
فكر كرديم ديگه بر نمي گرديم

اما بازم با يك اشاره
دل مي بازيم دوباره
امان از سوختن و باز ساختن
ولي كار دله ديگه چاره نداره


امان از ما