ســـه شـــنـبـه هــا

باورکن گلایه ای از تو نیست
تو خوبتر از آنی که گلایه ای از تو باشد
گلایه از خودم و از ویرانه های قلب خودم است
که ذره ذره فرو می ریزند
اینک احساس می کنم جز ویرانه ای از من باقی نیست
که اگر اندکی امید درمن زنده شد به یمن قدم تو بود
باور کن ، به جان توسوگند
از توگلایه ای نیست اگر بگذاری و بگذری
آمدنت مثل نزول پیامبری بر قومی از دست رفته
درست به موقع بود...ا

ســـه شـــنـبـه هــا

با این همه درد تنهام نذار
منو با اشکام جا نذار
برگرد تا لبخند زدن یادم بیاد
برگردتا دیگه اشک نریزم
من واسه بودن دستات رو میخوام
نازنینم , تاریکی این شبا رحم ندارن
برگرد و اون شبها رو یادم بیار
شبهایی که کنارم می دیدمت
نشکن دلمو
کاش تو هم دوستم داشتی
واسه دردام تو مرهم باش
دردهایی که رفتنت به قلبم نشوند
اشکام و پاک کن
اشکایی که همدم شبهام شدن
نشکن دلمو
نگو مال هم نبودیم , نگو خدا به همرات
شادی رو به زندگیم برگردون
منو با اشکام تنها نذار
بیا تا با بوسه تو دردام واز یاد ببرم
روز رفتنت رو چطور فراموش کنم!؟
بی تو ثانیه ها هم نا مهربون شدن
بی تو زندگی بی رحم شد
نشکن دلمو
عزیز ترینم
بی تو حتی نای رفتن نیست